Share This Article
Choroba to stan, w którym praca ludzkiego organizmu zostaje zaburzona. Proces chorobowy jest następstwem działania różnych czynników np. biologicznych, chemicznych, społecznych. Nieprawidłowe funkcjonowanie pojedynczego narządu wpływa negatywnie na pracę kolejnych organów. Dlatego tak ważne jest szybkie rozpoznanie choroby i wdrożenie leczenia. Współczesna medycyna dysponuje sporym arsenałem badań diagnostycznych, które przyspieszają trafną diagnozę. Na szczęście postęp technologiczny umożliwił badanie wnętrza ciała bez konieczności naruszania ciągłości tkanek. Największą precyzję obrazowania daje rezonans magnetyczny.
Początki rezonansu magnetycznego
Zjawisko jądrowego rezonansu magnetycznego odkryto w latach 30 XX wieku. Zaobserwowano, że poddane działaniu silnego pola magnetycznego jądra atomów pochłaniają lub emitują fale radiowe. Kolejne lata badań i doświadczeń z atomami wodoru zawartymi w wodzie i parafinie potwierdziły generowanie fal radiowych, a pomysł różnicowania prawidłowych tkanek żywych od patologicznych guzów powstał na początku lat 70. Pierwsza swoista mapa wnętrza organizmu z zastosowaniem rezonansu magnetycznego powstała w 1973 r.
Praktyczne zastosowanie w badaniach klinicznych rezonans magnetyczny zyskał w 1980 r. Dzięki tej metodzie obrazowania wykryto guza wątroby potwierdzając wartość diagnostyczną nowej techniki badania. Ostateczne uhonorowanie „ojców” rezonansu magnetycznego nastąpiło w 2003 r. Nagrodę Nobla przyznano Paulowi Christianowi Lauterburowi, który zapoczątkował rodzaj obrazowania i Peterowi Mansfieldowi – dzięki opracowanym przez niego matematycznym podstawom możliwe było znaczne skrócenie czasu powstawania obrazu.
Doskonała precyzja w odwzorowaniu szczegółów badanych tkanek pojawiła się wraz z postępem technologii. Techniczne możliwości współczesnych komputerów pozwalają na oglądanie narządów we wszystkich płaszczyznach ciała i pod dowolnym kątem, a coraz lepsza rozdzielczość zrekonstruowanych obrazów daje większą możliwość wykrycia zmian na wczesnym etapie.
Zastosowanie rezonansu magnetycznego
Badanie metodą rezonansu magnetycznego wykorzystuje się w wielu gałęziach medycyny. Technika badania pozwala uwidocznić narządy wewnętrzne (narządy jamy brzusznej i miednicy), naczynia krwionośne, serce, mięśnie, układ nerwowy (kanał kręgowy, struktury mózgu), układ kostno – szkieletowy (stawy, kości czaszki). Badanie jest bezpieczne (nie ma szkodliwego promieniowania X) i nieinwazyjne. Uważane jest również za bezpieczne dla dzieci i osób starszych, a nawet kobiet ciężarnych (wyjątkiem jest I trymestr).
Rezonans magnetyczny stanowi wręcz rewolucyjne narzędzie diagnostyczne. Perfekcyjne obrazowanie pozwala różnicować tkanki miękkie narządów wewnętrznych i wykryć nieprawidłowości w ich budowie czy funkcjonowaniu, anomalie i wady rozwojowe oraz zmiany patologiczne. Drobne struktury badanych tkanek można jeszcze dokładniej zobrazować po podaniu kontrastu.
Badanie rezonansem magnetycznym
Rezonans magnetyczny jest powszechnie wykorzystywany w diagnostyce obrazowej różnych schorzeń, przybywa więc miejsc, gdzie badanie można szybko wykonać. W Centrum Diagnostyki Obrazowej Rex Medica rezonans magnetyczny wykonywany jest przez doświadczonych specjalistów i przy użyciu najbardziej dokładnych aparatów. Na badanie bez użycia kontrastu nie jest wymagane skierowanie. Nie trzeba się też specjalnie przygotowywać, wystarczy wygodne ubranie bez metalowych elementów. Biżuteria, zegarek, telefon, karta kredytowa czy inne urządzenia elektroniczne na czas badania muszą znajdować się poza pomieszczeniem z aparatem.
Przeciwwskazaniem do wykonania badania są urządzenia elektryczne i elektroniczne wszczepione do ciała pacjenta (rozrusznik serca czy aparat słuchowy). O innych metalowych przedmiotach umieszczonych w ciele należy poinformować personel.
Badanie trwa od 20 minut do godziny, w zależności od lokalizacji, a opisu dokonuje lekarz radiolog.
Artykuł opracowano na baize informacji ze strony https://rexmedica.pl/kategoria/blog/.
