Share This Article
Fibrynogen jest białkiem występującym w osoczu, które pełni istotną rolę w końcowej fazie procesu krzepnięcia. Badanie jego poziomu odbywa się w laboratorium, gdzie analizowana jest próbka krwi pobrana z żyły łokciowej.
Jak przygotować się do badania?
Jak w przypadku większości badań, pacjenci nie powinni spożywać posiłków przynajmniej na osiem godzin przed wykonaniem testu, nie zaleca się również przyjmowania płynów innych niż woda. Kobiety muszą też poinformować lekarza o potencjalnej ciąży lub występującej w dniu badania miesiączce, ponieważ mogą one mieć wpływ na wynik testu.
Wskazania do wykonania badania
Ocena stężenia fibrynogenu jest konieczna w przypadku:
- długo nieustającego krwawienia przy skaleczeniach
- podejrzenia rozwoju zakrzepicy żył
- oceny stanu chorób sercowo-naczyniowych
- oceny rozległości dysfunkcji trzustki w przypadku ostrego zapalenia narządu
Interpretacja wyników
- Prawidłowy wynik badania kształtuje się na poziomie 2-5 g/l.
- Podwyższony fibrynogen może wskazywać na poważne schorzenia zapalne i nowotworowe, czasem wynika jednak z choroby wieńcowej lub nieprawidłowości w gospodarce metabolicznej. Należy pamiętać, że nadmiar może być spowodowany również wieloletnim paleniem papierosów, warto więc poinformować diagnostę o swoich nawykach w celu prawidłowej interpretacji wyników.
- Zaniżone wartości mogą być z kolei symptomem postępującej marskości lub zapalenia wątroby, mogą także wskazywać na chroniczne niedożywienie. Niedobór fibrynogenu występuje również po przebyciu ciężkiej operacji. Zdarza się też, że pacjent cierpi na wrodzony niedobór fibrynogenu dziedziczony genetycznie.
